آدم های ساده را دوست دارم...

 

همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند...

 

همان ها که برای همه لبخند دارند...

 

همان ها که همیشه هستند. برای همه هستند...

 

آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد...

 

               عمرشان کوتاه است.بس که هر کسی از راه می رسد یااز آنها سو استفاده می کند

 

یا زمینشان می زند یا درس ساده نبودن به آنها می دهد...

 

آدم های ساده را دوست دارم . چون بوی ناب "آدم" می دهند... 

 

نوشته شده در سه شنبه 90/6/1ساعت 3:38 عصر توسط معصومه نظرات ( ) |